Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Που ειναι ο "παππάς"??(video_2)

 Αλλη μια ύποπτη μέρα για καταιγίδα στην Αθήνα,σύμμφωνα με τις προβλέψεις. Η κατάσταση θυμίζει το "εδω παππάς,εκεί παππάς,που είναι ο παππάς,"οεο?

Στις 10:45 η εικόνα του θόλου ,στα ΒΔ ,στα ΒΑ ,και στα ΝΝΑ ειναι η παρακάτω



Μετα τις 13:00,πυρήνες καταιγιδων προς τα ΒΒΑ της Αθηνας ,ενω παράλληλα ετοπιμάζεται να μπουκάρει απο τα ΔΝΔ μετωπο καταιγίδας.Στη φωτο .Υμηττός και Λυκαβητός στις 13:10


 Mετα τις 14:00 ,προς τα ΝΝΔ της Αθηνας




 Μετα τις 14:15 οι κεραυνοι ήταν εμφανεις ,και η βροχή πλησίαζε με μεγάλη ένταση
























Μεγάλη ραγδαιότητα της βροχής ,στη φωτο τα λούκια απο την ταράτσα κατεβάζουν "πράμα"





Στο ΒΙΝΤΕΟ που ακολουθεί,η κάμερα καταγράφει την είσοδο της καταιγίδας απο τα ΝΝΔ .

 VIDEO FRAMES 






























Λίγο πριν τις 15:00,αν και ο θόλος παρέμενε "βαρύς", η βροχή έκοψε και συνεχίστηκε για καμμιά ωρα χοντρικά περίπου

Φωτο στις 14:50




H δυση ,αρκετα ατμοσφαιρική  είχε βασικα  ενα κυρίαρχο σκοτεινό γαλάζιο χρώμα





 Τέλος ενα δεύτερο ΒΙΝΤΕΟ με τη δύση της ημέρας..



*nNoe*

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Αναπτύξεις και υποψηφιότητα για καταιγίδα η Αθήνα(βιντεο_2)

Αναπτύξεις  εκδηλώνονται κ αναπτύσονται στο λεκανοπέδιο απο τις πρώτες μεσημεριανές ώρες. Στην φωτο προς Βορρά και ώρα 13:50



















Τελικα το μονο που ειδε η Αθηνα απ τις ταράτσες της ηταν μακρινές βροχοκουρτίνες στον δυτικό ορίζοντα του λεκανοπεδίου της Αθήνας ,το απόγευμα της 27ης Μάη 2015.(ΒΙΝΤΕΟ)




Αντίθετα στην Λυσιμαχεία και στο Αγρίνιο ο καιρός παρουσίασε μεγαλύετρο ενδιαφέρον ,οπως φαινεται στ απλανα απο την web cam της περιοχης
 (ΒΙΝΤΕΟ)


*nNoe*

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Bροχή μετα το απόγευμα (Βίντεο)

Eνώ η μερα ξεκίνησε ηλιόλουστη, μετα το μεσημέι συννέφιασε ,και μετα τις 5 εριξε μια καλη


βροχούλα μέτριας έντασης. Αρκετη σκόνη στην ατμόσφαιρα





17:50





















18:40

















ΒΙΝΤΕΟ

Πλάνα απο το απόγευμα.Η κάμερα "κοιταζει" δυτικα



*nNoe*

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Ο ΥΑΚΙΝΘΟΣ


Aυτη ειναι η θλιβερη και συντομη ιστορια του Υάκινθου

Το΄' χε τ ονομά του,αλλιώς δεν εξηγείται η ιστορία του Υάκινθου.Ολοι τον κοροιδεύανε απο μικρό γι αυτό το τόσο παράξενο όνομα .Στην αρχη αισθανότανε χάλια αλλά σιγά σιγά το γούσταρε.Επεσε
και σε κατι ευαίσθητες γκόμενες," α τι ωραίο όνομα "..." τι απίστευτο.." .."τι τέλειο"....κ όλα αυτά τελος πάντων τα υπερθετικά που χρησιμοποιούν οι γκόμενες και τέλος πάντων ,τελικα,μια ετσι μια αλλιως ,πειστηκε κ αυτός,"εβγαζε" και γκόμενες και το γούσταρε.

Τα κουφά αρχίσανε ενα καλοκαίρι,όταν άρχισε να ποτίζει ότι φυτό έβλεπε μπροστά του,ειδικά αυτά που έβλεπε οτι το χάνε ανάγκη. Πολλοί λένε,οτι την πετριά την έφαγε μετά απο μια ήττα
που φάγε απο μια τύπισσα ,η οποία είχε γραμμένο στο μουνί της τ ονομά του,αλλά έκανε τρομερό κρεβάτι.Χωρίσανε η γκόμενα άλλαξε και σπίτι και Ο δικός σου σάλταρε.Πως του βγήκε κ άρχισε να ποτίζει στη αρχή τα χόρτα που βγαίνανε στην ασφαλτο, στους τοίχους,σ οτι απίθανο σημείο πάνε και φυτρώνουν αγριάδες στην πόλη.

Μετά σιγα σιγα επεκτάθηκε  στα φυτα που έβλεπε στα καταστήματα . Ξαφνικά μπούκαρε μέσα ,μ ενα ποτιστήρι,'έλεγε "sory" Και πότιζε τις γλάστρες.Και δεν έφτανε αυτό.Εδινε και συμβουλές για τα φυτά στον ιδιοκτήτη.Ξύλο άρχισε να τρώει σταδιακά,όταν οι ιδικοτήτες δεν τηρούσαν τις συμβουλές του κ αυτός οταν ξαναπέρναγε και έβλεπε τα φυτά στα ίδια χάλια,τους εβαζε αγριο χέρι,σε φάση" ποσο μαλάκας εισαι""μη διανοηθείς και δε του βάλεις σίδηρο"..."μουνάκι θα σε γαμήσω ετσι και το ξαναδώ απότιστο"..."χοντρε τον παίρνεις,η διεφενμπάχια ,υποφέρει"...."που το χεις το μυαλο σου μωρη? στον πούτσο κ αφήνεις τη γαρδένια με μελλιγκρα?.""..Ηταν και λίγο νευρικός και πολλοι ιδιοκτήτες τα παίρανε κρανίο και τον σαπίζανε στο ξύλο.

Μετά τα μαγαζιά,σειρά πήραν οι γλαστες που έβλεπε στο δρόμο σε κάτι ημιυπόγεια,ημιισογεια,κλπ.Αρχισε να σημειώνει τους δρόμους που πέρναγε και να κουβαλά μεγαλύτερο εξοπλσμό μαζί του.Συνηθως περπατούσε με δυο ποτιστήρια , ένα στο κάθε χέρι,μετά αναγκαστικά πήρε τ αμαξι και εβαλε ενα μεγάλο βυτίο στο πορτ παγκαζ.Οι βόλτες του γινόταν πάντα νύχτα και πολλες φορές ξαναγυρνούσε σπίτι να γεμίσει το βυτίο,η ανοιγε την βάνα απο το σωλήνα
της ΕΥΔΑΠ στα πεζοδρόμια .

Η μαλακία έγινε οταν θέλησε να επεκταθεί στους επάνω ορόφους των πολυκατοικιών. Εβλεπε πολλά διαμερίσματα κλειστά,τα φυτά παρατημένα και ο Υάκινθος τρελαινότανε. Μπουκαρε στις βεράντες με όποιο τρόπο μπορούσε και πότιζε τα φυτά.Ενα βραδυ ξημερώμα θα κόντευε,τέλη Ιούλη τώρα,εκανε ντου στη βεράντα του 5ου ορόφου μιας πολυκατοικίας ,μέσω μιας διπλανης ταράτσας . Την ωρα που πότιζε τις γλαστρες ,ανόιγει η πόρτα και πιος βγάινει? Η γκόμενα που τον παράτησε και πίσω της ενα κτήνος,με κατι μούσκουλα και κάτι μουστάκια ,γαμησετα...
.Τι κανεις ρε αρχίδι ,εδω λεει το κτήνος.--"Ρε ο μαλάκας ο Υάκινθος,είπε η γκόμενα.Τι θες εδω ρε μαλάκα?." Ο Υάκινθος τους έγραψε στ αρχίδια του κ ειπε,,"αντε γαμηθειτε ρε....τα φυτά ειναι απότιστα κ άρρωστα."

Ολα γίνανε πολύ γρήγορα. Το κτήνος του χωσε μια με το ενα φτυάρι και του σπασε το κρανιο. Η γκόμενα ειπε" τι μαλάκας θεε μου...χάλια εγινε η βεράντα" και επειδη η φαση γαμηθηκε τελειως ,τον κόψανε κομματάκια και τον φυτέψανε στις γλάστρες.

Μετα ο θρύλος θέλει απο τις γλάστρες αυτες να φύτρωσαν παράξενα ανθρωπόμορφα φυτά, τα οποία σκότωναν τους ιδιοκτήκτες του διαμερίσματος.Μαλακίες ομως Ο κόσμος γουστάρει να λέει μαλακιες. Μη δίνετε βαση.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Ο ΜΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΒΙΒΛΙΟ


Αυτη ειναι η σύντομη και παράξενη ιστορία του Μάκη που γουσταρε το διαβασμα.

Ο Μάκης το χε με τα βιβλία . Διάβαζε και γούσταρε.Γουσταρε να ταξιδευει με το μυαλο,διαβάζοντας τις ιστορίες των βιβλιων,εμπαινε σ αλλους κόσμους και φαντασιωνοταν τα σκηνικα.
Ολη τη φαση τη κραταγε για παρτη του.Δεν το κανε θεμα ,να πει ξερω γω,διαβάζω,να το παιξει καπως.Κ οχι μονο αυτο,αλλα οταν στη παρέα λεγανε για βιβλία,έκανε τον χαζό.Ετσι ρε παιδι μου ,δε γουσταρε.Κατα τ αλλα,καφετέριες,γκόμενες,τίποτα ξύδια,κάτι κολλητοί της κακιάς ώρας ,μπαλα,και τα σχετικα
.
Ολα ξεκίνησαν ένα βράδυ που γύρναγε απο κατι μπύρες και σουβλάκια. Πως εκατσε τωρα,και έπεσε το μάτι του σ ένα κάδο τίγκα απο σκουπίδια που πανω πανω ειχε ενα βιβλιο λευκό.
Πήγε ,το πήρε ,το επεξργάστηκε,γενικά κουφή φάση.Δεν είχε τίτλο.Είχε ενα λευκό εξώφυλλο και καμμια 50 αριά σελίδες.Εντάξει,το πήρε κ οταν πήγε σπίτι και την έπεσε για ύπνο,το άνοιξε να δει τι λέει.

Αυτό που έλεγε το βιβλίο ήταν για την ζωή του. Αναφερόταν στον ίδιο προσωπικά. Στον Μάκη.Στην αρχή αιφνιδιάστηκε ,είδε τ όνομα,ειδε τα πρώτα χρόνια της ζωής του,είδε σκηνικά με τη μάνα του
και τον πατερα του,τη γειτονιά του,γενικά το βιβλίο έλεγε γιαυτον.Ο Μακης τα παιξε !! Η πρωτη του αντίδραση ήταν να το κλέισει και να το πετάξει πέρα ,σαν να έκαιγε. Φοβήθηκε. Εκλασε μέντες .Εντάξει.Λογικό. .Παραμίλαγε. Μετά λούφαξε. Το κοίταζε απο μακριά .Μετά έβριζε.Μετά δεν άντεξε.πηγε το πηρε και συνέχισε να το διαβάζει.Το βιβλίο τα λεγε όλα. Ελεγε και για τους φόβους του,τις σκέψεις του,πραματα που δεν ειχε ποτε σε κανέναν.Ειχε σαλτάρει τελείως.Είχε παρανοήσει.Δεν μπορούσε να κάνει τη σύνδεση στο μυαλο του για οτι συνέβαινε.Κόντευε να ξημερώσει και τότε συνειδητοποίησε ,πως μπορεί να ηταν μόνο 50
σελίδες το βιβλίο ,αλλά αυτός θα ορκιζόταν οτι διάβασε πανω απο 200. Τι σκατα ρε φιλε,τι έπαιζε? Τι φάση??.

Διάβαζε διάβαζε,ξαναδιάβαζε,πηρε μεσημέρι ,ξαναβράδυασε,ουτε στη δουλεια πήγε,ουτε τηλεφωνα ακουγε,κάποτε έφτασε στο σημείο που βρήκε το βιβλίο!!! Και κει τον περίμενε μια μεγάλη 'έκπληξη. Στη πλοκή του διηγήματος,το λεγε ξεκάθαρα. Αν συνέχιζε να το διαβάζει ,θα πέθαινε.Το βιβλίο είχε ακομα μερικές σελίδες. Αν τις διάβαζε ,θα πέθαινε  επι τόπου.Ετσι εγραφε αυτη η μαλακία.Γούρλωσε τα μάτια και έμεινε να το κοιτάει. Απ τη μια θα πέθαινε.Απ την άλλη το βιβλίο είχε μερικές σελίδες ακόμα.Και θεωρητικά σ αυτες τις σελίδες ηταν γραμμένο το μέλλον του. Και αυτός απείχε μια κίνηση μόνο ,για να διαβάσει το μέλλον του.Αλλά αν το διάβαζε θα πέθαινε. Αλλά αν πέθαινε,τι σκατά γράφανε αυτές οι σελίδες??

 Ο Μάκης ,γαμήθηκε τελείως. Δεν ήξερε τι να κάνει.Προσπαθησε να χαλαρώσει. Πηγε πηρε μπύρες,τσιγάρα γυρισε σπιτι ,τις ηπιε όλες ,τα καπνισε ολα,τραβηξε και μερικες μαλακιες ,χαλάρωμα πουθενα.Κόντευε να παλαβώσει. Τελικα,καποια στιγμή ,φλάσαρε άγρια και ειπε.." δε γαμιεται"...."θα το διαβαζω και οτι θελει ας γινει".."αι γαμησου απο δω ,αρχιδι με τη μαλακια.". και εκατσε και το διάβασε.

Κανενας δεν βρήκε ποτε τον Μάκη. Ποτε!! Κανενας!!! Οταν ανοιξανε τη πορτα οι μπάτσοι,δε βρηκαν ουτε καν επιπλα μεσα στο σπιτι.Μονο ενα λευκο βιβλιο στο πάτωμα.Ο επιθεωρητης που εκασε μυτη ,το πηρε για εξεταση ,δακτυλικα κλπ.Πριν το παραδωσει
του ριξε μια ματια. Δε το παρέδωσε ποτε.

Γαμηθηκε ο Διας μ αυτο το βιβλίο λεμε. ...

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

ΝΤΑΝΥ , Ο ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΚΙΑΣ.


Η συντομη και θλιβερη ιστορια του Ντάντυ του καταιγιδάκια.

O Nτάνυ ο καταιγιδάκιας,γεννήθηκε μια μέρα που τη θυμάται ολη η χωρα.
95 πνιγμένοι,χλιαδες ξεσπιτωμένοι απο τις πλημμύρες που προκάλεσαν χαοτικες καταιγίδες που σάρωσαν την χωρα,εκτακτα δελτια αβέρτα, και τα λοιπα και τα λοιπα.Πολλοι ειπανε ,οτι το παρατσούκλι του ,του το δωσε η ιδια εκείνη καταιγίδα που πλημμυρισε και το νοσοκομειο που γεννήθηκε και επιπλέανε τα πτωματα απο τα νεκροτομείο,στη λεωφόρο.

Αλλά ο κόσμος λέει οτι του κατέβει.Η ουσία ειναι οτι ο Ντάνυ απο μικρός γοουσταρε τρελά τις καταιγίδες.Τριω χρονω επαθε πνευμονία γιατί καταφερε ν ανοίξει το παράθυρο πανω απο το κρεβάτι του για να χαζευει τις αστραπες. Εκεινη την ημέρα το σπιτι πλημμύρισε και ο Ντανυ επαθε πνευμονία.Αυτο ηταν το δευτερο σπιτι που πλημμύρισε με τον Ντανυ
για ενοικο. Ακολούθησαν άλλα 15.

Οι γέροι του τον πήγαν σε ψυχολόγο .Ο ψυχολόγος ηταν της Φρουδικής σχολής ,και πήρε τ αρχίδια του ,διότι οταν ο Ντάνυ ακουσε πως η αγαπη του για τις καταιγίδες ,ειχε σχεση με τη βιαιη διακοπη του θηλασμου του σαν βρεφος ,εχωσε το κεφαλι του ψυχολογου σε μια μπανιερα
και πεταξε μεσα ενα ηλεκτρικο σίδερο.Με τις γυναίκες δε τα κατάφερε ποτέ καλά,γιατί οι γυναίκες το παίρνανε πολυ προσωπικά οταν ανοιγε τα παραθυρα και τις πορτες οταν εχε καταιγιδες και αυτες κρυωνανε και πουντιάζανε ,οποτε ο Ντάνυ δε παντρεύτηκε ποτέ.Μόνο μια του εκανε προταση γαμου,αλλά αυτη δε πιάνεται γιατι μετα τον Ντανυ εκανε προταση γαμου και σε ένα φυτό.Κανονικο φυτό με φύλα και ρίζες.

Φίλους είχε κάμποσους τους οποίους βρήκε σ ενα site που ασχολιότανε με τον καιρό.Γρήγορα όμως τους εκανε πέρα γιατί όλοι ήταν φλώροι κατα την αποψή του.Σύμφωνα με τον Ντάνυ αν δε σε χτυπάει κεραυνος εισαι φλωρος.Τον ίδιο τον ειχαν χτυπησει 45 κεραυνοί.Κανένας δε καταφερε να τον σκοτώσει ,το μονο που κατάφερναν οι κεραυνοι ηταν να του προκαλουν στύση.Οι περισσότεροι απ αυτους ,αλλαξαν επάγγελμα και δε ξανάασχολήθηκαν με τον ηλεκτρισμό και τα σύννεφα.

Ο Ντάνυ πέθανε μια μέρα με καταιγίδα.Τελέίως τυχαία . Ειχε ανέβει στη ταράτσα γυμνός και τράβαγε μαλακία την ωρα που τ αστραπόβροντα πέφτανε αβέρτα τριγύρω.Εκει γλίστρησε σε μια μπανάνα που είχε ξεφλουδίσει μια μαιμού που εμενε στο πλυσταριό.Γλίστρησε και έπεσε απο τον 7 όροφο στο δρόμο.

Ο θρύλος λεει,οτι μόλις πεθανε ,ο ουρανος φωτίστηκε με μια περιγραφη που έλεγε "Ε ΜΑ ΤΟΝ ΠΟΥΣΤΗ,,ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ¨

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Σύντομη καταιγίδα (Βίντεο)

Συντομη καταιγίδα το μεσημέρι .Ειχαν προηγηθει αναπτυξεις. Εδω πανω απο τον Υμηττο καθως και μια ώρα αργοτερα ,απο την Κυψέλη




Video 





Video frames






*nNoe*




















Δυνατή καταιγίδα στην Λυσιμαχεία ( Βίντεο)

Δυνατή καταιγίδα σάρωσε τις απογευματινές ώρες τον Καμπο του Αγρινίου και την Λυσιμαχεία .Προσωρινό θύμα της και η web cam ,οπως θα δείτε και στο video-time lapse Που ακολουθεί.




*nNoe*

Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Η ΛΙΤΣΑ

Αυτή ειναι η ... συντομη kai θλιβερη ιστορια της ζωης της Λίτσας.

Η Λίτσα επι της ουσίας δε ήξερε αν ήθελε να παντρευτεί. Επι αυτού του θέματος η ίδια είχε πει κατα καιρούς τα μύρια όσα. Αλλα ελεγε στις φιλες της,άλλα στους φλους της,άλλα στους κατα καιρούς γκομενους της, αλλα στη μανα της ,αλλα στον πατερα της ,άλλα σκεφτόνταν η ίδια και άλλα ονειρευόταν .Οποτε απ ολα αυτα ,προκύπτει οτι δεν ήξερε αν ήθελε να παντρευτεί.

Μια μέρα οταν η Λίτσα ηταν 37 ετων ,γνώρισε τον Νώντα. Ο Νώντας της προκάλεσε πολύ μεγάλη ψυχικη αναστάτωση διότι ο Νώντας μπορεί να μην ηταν ιδαίτερα όμορφος αλλα ήξερε παντα τι ήθελε .Ο Νώντας αυτό που ήθελε ,ήταν να βλέπει μπάλα να τρώει πίτσες να πινει μπύρες και να ρεύεται.Ολα αυτα ο Νώντας τα ήθελε ,γνώριζε οτι τα ήθελε ,τα έκανε,και αυτό τον έκανε ακαταμάχητο στον ψυχισμό της Λίτσας .

Μια μέρα στο σπιτι του Νώντα,εκει που τρώγανε πίτσες πίνανε μπύρες και βλέπανε champions league έσπασε ο καναπές απο το βάρος τους,διότι είχανε γίνει και οι δυο τόφαλοι. Τοτε ο Νώντας αγανάκτησε και είπε "να μη γαμησω ρε πουστη μου".."|δε θελω να διακόπτει τιποτα την ωρα που βλεπω μπαλα ,τρωω πιτσα και πινω μπυρες". Μολις το ακουσε ο Λίτσα ενιωσε το κλικ μεσα της και αυθόρμητα του ειπε.\ θέλεις να με παντρευτεις?"".Ο Νώντας της είπε οτι θα της απαντησει στο ημίχρονο και αυτο ηταν που κλέιδωσε μεσα στη Λίτσα την αποφαση της .Ο Νώντας στο ημίχρονο απάντησε καταφατικά και έτσι η Λίτσα παντρευτηκε τελικά τον Νώντα και ζούσανε ευτυχισμενοι,τρωγοντας πιτσες,πινοντας μπυρες και βλέποντας μπάλα.

Μια μέρα ο Νωντας αποφάσισε οτι θα παει γυμναστηριο θα κανει διαιτα και θα παιζει ο ίδιος μπάλα αντι να καθεται να βλεπει τους αλλους. Η Λίτσα έχασε τον κόσμο κατω απο τα πόδια της .Επεσε σε βαθιά κατάθλιψη και δε μίλαγε σε κανέναν ,ενω αρχισε να παιρνει ψυχοφάρμακα. Ο Νώντας καποια στιγμη κουράστηκε απο αυτη την μιζέρια,και αποφάισε να την χωρίσει ,μιας και και ειχε βρει μια σουπερ ντουπερ γκόμενα στο γυμναστήριο.

Η Λίτσα δεν το άντεξε και επιτέθηκε στον Νώντα με το χασαπομάχαιρο ενω του εκοψε το λαιμο,με το εργαλειο που κοβουνε την πίτσα,αυτό με το ροδάκι.Τη Λίτσα την κλεισανε φυλακή και έφαγε ισόβια .Πέρασε ολα τα χρόνια της ζωης της εγκλειστη και μεσα στη φυλακη αρχισε και την ηρωίνη.Πέθανε τη μερα που ειχε τελικο στο champions league. Hταν κατι που το θελε η ιδια πραγματικα. Ισως το μοναδικο πραγμα στη ζωη της που ηταν σιγουρα δικια της επιθυμια.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ


Αυτη ειναι η συντομη και θλιβερη ιστορία του Λεωνίδα,ενός συνηθισμένου ανθρώπου που του άρεσαν οι πατατες οι τηγανητες και τα σουβλακια.

Ο Λεωνίδας περπατούσε στο πεζοδρόμιο το μεσημερι της 25ης Μαίου.Περπατουσε απο την αριστερή πλευρα του πεζοδρομίου ,που είχε ήλιο .Πηγαινε σπιτι του.Οπως πηγαινε,πεφτει πανω σε μια τζαμαρία αόρατη.Η τζαμαρία ηταν μια πύλη για μια αλλη διασταση ,που τα οντα της αλλης διαστασης ,την ειχαν αφησει εκει επιτηδες, ενα βραδυ που επιναν κατι σαν μπυρες και ηταν κουρουμπελο και ηθελαν να τρολαρουν τους ανθρωπους που ζουσαν στην απο δω ,διασταση.

Ξαφνικα ο Λεωνίδας βρεθηκε στον ίδιο δρομο που ηταν και πριν αλλα όλος ο δρόμος ειχε αλλαξει.Τώρα ηταν γεματος σουβλαζιδικα.Για την ακριβεια δεν υπηρχαν σπιτια και πολυκατοικιες αλλα μονο σουβλατζιδικα.Ο Λεωνίδας ειχε μεινει μαλάκας με όλο το σκηνικό και προσπαθουσε να καταλάβει τι συνέβαινε.Πηγε εκει που ηταν το σπιτι του αλλα αυτο δε υπηρχε,υπηρχε
μια σουβλακερί.Ο Λεωνίδας ,τρόμαξε τόσ που του φυγε το σκατό.Αρχισε να τρεχει προσπαθωντας να βρει εναν ανθρωπο ,αλλα ανθρωπος πουθενα.Δεν υπηρχαν πουθενα ανθρωποι ,παρα μονο σουβλατζιδικα .τιγκα στα σουβλακια ,τις πατατες τις τηγανητες και τις κρυες μπυρες.Αφου ειδε κ αποειδε,μπηκε σ ενα τετοιο μαγαζι και εκατσε κ εφαγε του σκασμου.Μετα πηγε και σ αλλο και σ αλλο και γενικα περασε ολη τη μερα του χεσμενος απο το φοβο του και το φαι.Την αλλη μερα το ίδιο. Την παραλη το ίδιο.Καποια στιγμη συνηθισε. Μια μερα μετα απο ενα 6 μηνο πεθανε απο εμφραγμα ,λογω χοληστερινης.

ΣΤΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ οι δυο γριες,ειπαν οτι ειχαν δει. Ο ανθρωπος αυτος ,εκει πο περαπτουσε στο πεζοδρομιο επεσε κατω και πεθανε.Ο θανατος δε ψαχτηκε περισσοτερο και κανεις δε ζητησε τον Λεωνιδα ποτε.Ο Λεωνιδας πηγε στον παραδεισο,οπου δε υπηρχαν σουβλατζιδικα και ετσι εκανε διαιτα αναγκαστικα στον αιωνα τον απαντα.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ-Η ΚΥΡΙΑ ΘΑΛΕΙΑ


Ο Θεός του πάρκου,καθε σούρουπο,θυμιατίζεται με αρώματα λιωμένης καραμελας ,μυρτιάς,αγγελικής,χαμομηλιων,τσουκνιδων και ποπ κορν.
Κατι κοτσυφια για ψαλτες ψελνουν ακαταπαυστα και κατι άγγελοι λιωμενοι στα ναρκωτικα κειτονται μαστουρωμενοι στα απομερα παγκάκια.
Ειναι και οι πιστοί. Στον γύρο του παρκου.Φτυνουν αμαρτιες ,φορανε ρολογια να μετρανε τους χτυπους της καρδιας,αυξανουν την αντοχη τους , κανουν καλο στην υγεια τους ,και κουβαλανε μαζι τους με το ζορι,μια ψυχή που λαχαταρει το βραδυ για να δραπετευσει.

Μαζι τους η κυρια Θαλεια,εμπλεη πικρας,φραγμενων αρτηριων,και χιλιαδων αναμνησεων.Περπατα αργα για ωρες.Δε βιαζεται γιατι οσο ηταν να βιαστει ,βιαστηκε.Στο τεμα της ζωης της ,επρεπε να περασει κ απο το γυρο του παρκου.Αυτες θα ταν οι κρυφες της αμαρτιες μαλλον.

 Η κυρια Θαλεια χαθηκε το τελευατιο σουρουπο,πισω απο ενα μενεξελι συννεφο.Κανεις δεν ρωτησε γιαυτην.Στο σπιτι ειχε αφησει ανοιχτο το ραδιο με την κλασικη
μουσικη που ακουγε.Καπου μεσα στη πολη,σ ενα διαμερισμα απ τα χιλιαδες,σ ενα ερημο διαμερισμα ,η σερενατα του Σουμπερτ,ξημερωνει και νυχτωνει το φετεινο καλοκαιρι και τις πρωτες ζεστες του....

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Ο γύρος του Π'αρκου


Στον γύρο του πάρκου,μέλλοντες νεκροί,περπατάνε,τρέχουν,αθλούνται.
Μέλλοντες νεκροί κάθε είδους. Χοντροί,αδύνατοι,ανάπηροι,αντρες γυναικες και παιδια,κανουν τον γύρο μια και δυο και τρεις και δεκαδες φορες.Απ τ αριστερα προς τα δεξια και απ τα δεξια προς τ αριστερα.
Απο ψηλα μοιαζουν με δεικτες ενος ρολογιού,τόσο άναρχου,αλλα και τόσο τακτοποιημένου,τοσο απρόβλεπτου αλλα και τόσο σίγουρου.Εκει περπατανε και τρεχουν ,αυτοι που θα πανε στον παραδεισο αλλα κ αυτοι που θα πανε στη κόλαση. Καποιοι καβαλανε τα ποδηλατα τους,καποιοι τα πατινια τους και καποιους τους πανε με καροτσακι,γιατι ειναι ακομα μωρα.
Κάθε Σάββατο ενας απ αυτους εξαφανίζεται μυστηριωδως. Μπαινει στο παρκο,αλλα δε βγαινει ποτε.
Αγνωστο το σημειο που χανεται,αγνωστος και ο τροπος,αγνωστη και η στιγμη.Μα χάνεται .Και για καθε εναν που χανεται ,ενας καινουργιος προστιθεται. Ο γυρος του παρκου ,ειναι ενας γύρος του τρομου που ομως δεν τρομαζει.Οπως όλα εκεινα τα φοβερα και αποτρόπαια πραγματα αυτης της ζωης που οταν ειδωθουν απο πολυ κοντά δεν προξενουν κανενα φόβο,αν ομως τ ακουσεις η τα ονειρευτεις ,η τα δεις εστω απο μακρια και φευγαλεα,μπορεις και να παραλυσεις απο τον φόβο σου.Ο γυρος του παρκου ειναι γεματος με ασχημα δωρα.
Καθενας αφηνει και απο κατι.Αλλος μια στεναχωρια,αλλος μια αρρωστεια,αλλος ενα πονοκεφαλο.Ομως τιποτα  απ ολα αυτα δεν μενει εκει. Οτι αφηνεται,παιρνεται απο τον επομενο.Ο γυρος του παρκου σε τραβαει σα μαγνητης ,Δεν εχει κατι αν ευχαριστηθεις,κ εχει πολλα που σκοτεινιαζουν τη ψυχη σου.
Οταν νυχτωνει,το παρκο ερημώνει. Οχι ομως και ο δρομος του γυρου του..

συνεχιζεται,ισως.Αν βρω τη συνεχεια

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...