Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

"αναφορα πραγματικης δροσιας"

KAΤΑΣΤΑΣΗ_2
Απόγευμα Πέμπτης.Εξω απο το λαγουμι,ο ηλιος και η υγρασια ξερνανε οτι μαλακισμενη ιδεα και συμπλεγμα  τους κατεβει στο κεφάλι.Μεσα στο μετρο ομως ιδρωμενα κορμιά πραγματωνουν την φαντασιωση που τους προσφερουν οι διαφημιστικες πινακιδες μεσα στα βαγονια....Διαφημίσεις με εξωτικές παραλίες,στις οποίες μπορεις να πας χρησιμοποιώντας την his_master_voice πιστωτικη σου  καρτα και να ζησεις οτι εχει "ανεκτιμητη αξια" για τη ζωη.

Θαλασσα ,κυματα,πρασινογαλαζα νερα,beach bar,καλλιγραμες τυπισσες που γλειφουν παγωτα των 2500 θερμιδων εκαστο και παραμενουν μοντελες,τυπους που μπηκαν σε καλοριφερ και βγηκαν με στομαχια σα φετες του τοστ,ηλιοβασιλεματα με πειραγμενο το Levels στα ajustments,,ανατολες σε Photoshop,χειμαρους ,ποταμια,γκρεμνους,ωκεανους,δειπνα στο σεληνοφως,οτι γουσταρεις τελος παντων.Πραγματωνονται οι φαντασιωσεις λοιπον μεσα στα βαγονια του μετρο,και χυνεται απλετος ο ιδρωτας.Απο σταθμο σε σταθμο,τα προσωπα αλλαζουν,οι παραλιες αλλαζουν  τοποθεσία και χρονο,τα νερα συνεχιζουν το ραθυμο καλοκαιρινο τους πηγαινε-ελα,τα ποτηρια με τα σφηνακια στα beach bar  αδειαζουν και γεμιζουν,ο ιδρωτας συνεχιζει και χυνεται ,στις παραλιες σκανε μυτη τα ταπερακια με τα φαγητα.Οτι εφαγε ο καθενας μυριζει και ο ιδρωτας του.Γεμιστα,ξινογαλα,γιαουρτια,κοψιδια,μπιφτεκια ,λουκανικα,αναμιχτες μυρουδιες με
αρωματα οιστρογονων,ανδρογονων,αναβολικων,και καπου καπου μυρουδιες διασημων οικων,σε σπανιες δημιουργιες αρωματων που  φερνουν κατι σε μειγμα πετρελαιο και φυκια.

Κανεις δεν ρωταει τι εγινε αυτος που υπηρχε διπλα του,καμια δε σκεφτεται τι θα πει στον ευατο της
 οταν μεινει μονη της,κανενας τουριστας δε θα ξεχασει τιποτα οταν επιστρεψει στη συννεφια του,κανεις γεροντας δε θα θυμηθει να παρει τα φαρμακα του,κανεις εργάτης δεν θα παραλειψει να βαλει μαλακτικη κρεμα χεριων μετα το μπανιο του οταν γυρισει σπιτι.

Καποτε θα κατεβω απο  το μετρο,φορωντας βιαστικα το παντελόνι μου πανω απο το βρεγμενο μου μαγιο.Θα δω την ουρα της να πηγαινει περα δωθε με προσμονη σε μια γωνια του σταθμου,θα σκυψω θα τη χαιδεψω θα μου φιλησει τα χερια ,θα μου γλειψει τ αλατια,θα με κερασει το καφε των ματιων της ,το ιδιο θα κανει σ οποιον και οποια παει να τη χαιρετησει μολις βγει απο τα βαγονια του μετρο.Σ οποιον εχει αναγκη να ζησει  χωρις τη πιστωτικη του καρτα και την ανεκτιμητη αξια της ζωης που του αυτη του χαριζει,παιρνοντας σαν ανταλαγμα την ιδια του την ψυχη.

Αυτη ειναι η πραγματικη παραλια.H Sepolia beach.Εξω απο το λαγουμι,η ασφαλτος λιωνει τους αμαρτωλους των βαγονιων του μετρό,που κουτσαπηδωντας πηγαινουν απο σουπερ μαρκετ σε πολυκαταστηματα με aircondition και σε αμαξια με κλιματισμο.Οι λιγοι που ψαχνουν την πραγματικη δροσια ,ψαχνουν που αραζουν τ αδεσποτα σκυλια.Εκει ,εχει την πραγματικη δροσια.....



























*nNoe*

"αναφορά 26 Του Ιούλη"

KΑΤΑΣΤΑΣΗ
Το καλοκαίρι μας ΄χει πάρει και τα σώβρακα,αλλά εμείς όρθιοι ακόμα τρέχουμε αλλαλάζοντας στη μάχη κρατώντας ένα αγγούρι στο ένα χέρι και μια μελιτζάνα στο άλλο,φωνάζοντας "αέραααα ρεεε...μια γεμιστάαα και μια χωριάτικηηηηη".Βλέπεις τον τρόμο στα μάτια της παχιάς ζέστας που τα καπούλια της έχουν αναψοκοκκινίσει απο το καθισιό,μυρίζεις τον ιδρώτα της στα δελτία ειδήσεων στα νέα για την τρόικα και τα "νέα" μέτρα,αισθάνεσαι τον πανικό της οταν την παίρνεις μάτι να γδύνεται στον" καθρέπτη-καθρεπτάκι μου,ποια ειναι η μεγαλύτερη ξεκωλιάρα σ αυτή την πλάση?κ ο καθρέπτης δεν απαντά,μόνο γελά πίνοντας τεράστιους μπάφους".Τα βράδυα παντα  kαταστρώνουμε τα σχέδια για την αυριανή επίθεση μας και μας αρέσει να το κάνουμε αυτό κάτω απο εναν αεροδιαδρομο Βορρα-Νότου ,γιατι αποφασίσαμε πως αυτα τα φωτάκια δεν ειναι αεροπλάνα που ταξιδεόυν μεσα στη νύχτα,αλλά πεφταστέρια που δε γουσταρουν να καούν πέφτοντας αλλα πανε ευθεία συνέχεια και κάνουν τον κύκλο του πλανήτη αέναα.Τις ίδιες ωρες μετραμε τις απώλειες απο τις καθημερινές μας μάχες και ανυσηχούμε τα μάλλα ,αμα δούμε καμία νίκη να μας χαμογελάει σα ζαλισμένη κότα εν μέσω καύσωνα.Τουναντίον μετράμε τις ήττες μας ύσηχα και τις τοποθετούμε στις κούνιες τους να μεγαλώσουν να γίνουν μεγάλες κοπέλες να χουν καλή τύχη  και να μας φέρουν και μας ΄'ενα ποτήρι νερό "αμα γεράσουμε .Καποιες βραδυές δε φυσάει τον κώλο του και έχει και υγρασία ,τότενες έχουμε γιορτή,μαζευόμαστε γύρω απο ενα μεγάλο τοτέμ στη πλατεία Κυψέλης που φέρανε απο τα δάση της Αφρικής και το βάλανε δίπλα στο αγαλμα του Κανάρη ,και αρχίζουμε τους χορούς και τις δεήσεις ,στον αγνωστο θεο του σουβλακίου με διπλή και απ ολα με  μπολικο κόκινο καυτερό πιπέρι.Γενικά θα λεγα οτι η κατάσταση δεν έχει ξεφύγει ακόμα.Εμεις τη σπρωχνουμε ,την κλωτσάμε ,αλλα αυτή ειναι μαζόχα και γουστάρει πόνο.Αναγκαζόμαστε κ εμείς και φορτωνόμστε τις αμαρτίες της και γινόμαστε σαδιστές.Στο τελος κάνουμε και το σταυρό μας και παιζουμε scrable με το γιασεμί και το νυχτολούλουδο,τα οποια πάντα χάνουνε ,αλλα εμείς τα ποτίζουμε ,γιατι αυτη ειναι η συμφωνία μας,αυτα να χάνουνε αλλα εμείς να τα ποτίζουμε μετά.Oχι ρε,Tweets δε στέλνουμε.Αμα γουστάρουμε Tweets πιανουμε τα καναρίνια απο το λαιμό τα ταρακουνάμε και τους λέμε με πειθώ :"σφύρα ρε,κελάηδατα ολα...σφύρα".Κ αυτα το κάνουνε με μεγάλη ευχαρίστηση.



Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...