Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΝΥΧΤΑ

Eξω η νύχτα έβραζε σε χαμηλή φωτιά.Μύριζε γιασεμιά ,αγιόκλημα και "φιδάκι" για τα κουνούπια.Μακριά ακουγότανε που κ που μουσικές μέσα απο διερχόμενα ΙΧ.

Οταν το κεφάλι του φέγγαρου γέμισε τον θόλο με το απόκοσμο φώς του , η ώρα είχε περάσει τις 10.Παντζούρια κλειστά.Πόρτες ,παράθυρα επίσης.Μέσα στο σπίτι μερικές ξανθιές κατσαρίδες σουλάτσερναν πάνω στην καρπουζόφλουδα και τον ξεραμένο απο χτες, καγιανά.Ο ήχος της ψηφιακής βροχής που έβγαινε απο τα ηχεία δεν τις ενοχλούσε καθόλου.Ούτε και ο ρόγχος του κλιματιστικού.Περασμένες 3 και θα 'χε μαζέψει πάνω απο 80 χιλιοστά ψηφιακής mp3 βροχής.Στο απόλυτο σκοτάδι μια μικρή φωτίτσα τσιγάρου αναβόσβηνε κάθε λίγα λεπτά και στο φουντωμά της ίσα που φώτιζε τις ενδείξεις θερμοκρασίας στο ψηφιακό θερμόμετρο.34,2 εξω,29 μέσα.Υγρασία μνήμης...

Με κλειστά μάτια ,η οθόνη του μυαλού του φώτισε άλλα καλοκαίρια,περασμένα.Σαν με κολλημένο το fw πέρασαν απο μπροστά του δεκαετίες καλοκαίρια .Ηθελε να σταματήσει σε μερικά απ αυτά,να ξαναζήσει στιγμές τους,μυρουδιές τους,σκηνικά τους.Ομως το κολλημένο fw τον εμπόδιζε.Συντομα,ξέμεινε απο τα δικά του καλοκαίρια και δοκίμασε να κλέψει άλλα,όχι δικά του.Καλοκαίρια ταινιών,καλοκαίρια φίλων,αληθινά καλοκαίρια,παραμυθένια καλοκαίρια,καλοκαίρια διαφημίσεων,καλοκαίρια από τις σελίδες τουριστικών οδηγών.Μάταια.Ολα πέρασαν ακόμα πιο γρηγορα απο μπροστά του .Δοκίμασε να θυμηθεί θερμοκρασίες,το πως άντεχε,το τι έκανε,δοκίμασε να βυθιστεί σε θάλασσες από αλάτι κ αλκοόλ.Παρέμενε όμως στεγνός σαν το μυαλό του να'ταν καλυμμένο απο μια αόρατη πανίσχυρη μεβράνη,σαν να ζούσε μια κατάρα φτιαγμένη γιαυτόν ειδικά και μόνο.

Απ τα ηχεία τώρα ,μαζί με τη βροχή φύσαγε ένας δυνατός άνεμος.Μιξαρισμένες επιλογές ριπών άερα μαζι με κοφτές συντομες μελωδίες απο συνθεσάιζερ,κολλούσαν τα ψηφιακά τους χείλια στο αυτί του.Χαλάζι και κρότοι κεραυνών ,τον άφησαν εκτεθειμένο σ ενα παρών που ζητούσε επιτακτικά τον αφανισμό του.Τρόμαξε.Ολη η νύχτα του εκείνη τη στιγμή γέμισε φόβο..Οσα μέτρα κ αν είχε πάρει,όσο καλά κ ανείχε κρυφτεί,τώρα ένιωσε εκτεθειμένος απο το πουθενά.Καποιος τον ζητούσε,καποιος τον έψαχνε ,καποιος που αυτός δε ήξερε καν τ ονομά του, κάποιος που κατάφερε και τον βρήκε στην κρυψώνα του.

'Ενιωσε ζέστη.Κοίταξε την ενδειξη του θερμομέτρου.31 μέσα,κ ανέβαινε. Το κλιματιστικό πολεμούσε με την ευσυνειδησία του επαγγελματία μισθοφόρου,αλλά ο εχθρός έμοιαζε πολύ ισχυρότερος.'Ιδρωσε.Στάλες ιδρώτα κυλούσαν στο μέτωπο και στο στήθος του.Δοκίμασε την "χιονοθύελλα",εγγραφή ζωντανή απο τον χιονιά του χειμώνα που πέρασε.Τα ηχεία σφύριξαν αγριεμένα και πυκνές ψιλές σαν αλεύρι νιφάδες στροβιλιστηκαν στο γούφερ.Κενό μνήμης.Κάτι ,είχε σβήσει τιςεγγραφές στο μυαλό του.Θυμόταν το γεγονός,υπηρχε ο φάκελος,αλλά το αρχείο είχε γίνει delete ,απο κάτι!!...33,2 μέσα.Εξω έπεφτε .33.

Τον κατέβαλε πανικός.Οχι μόνο δεν ηταν ασφαλής εκει μέσα αλλά κινδύνευε απο κάτι υπερφυσικό που εκδήλωνε την παρουσία του με τρόπο σχεδόν φυσικό και αυτό δε μπορουσε να το χωνέψει με τίποτα.Σηκώθηκε έντρομος.Εκανε να κλείσει το ηχοσύστημα .Εκπληξη!Το σύστημα δεν έκλεινε.Κ οχι μόνο δεν έκλεινε αλλα η εντασή του μεγάλωνε.Τώρα πλέον ο βοριάς και ο ήχος της θύελλας δονούσαν ολόκληρο το διαμέρισμα και όχι μόνο.Ολόκληρη η πολυκατοικία σείοταν απο εναν ακατανόητο-για τους υπόλοιπους ενοίκους- ήχο .Φωνές διαμαρτυρίας και βρισίδια άρχισαν ν' ακούγονται απειλητικά!!Τρομοκρατήθηκε όσο ποτέ στη ζωη του.Πρόλαβε να δεί την θερμοκρασία στους 36.Φόρεσε κακήν κακώς μια φανέλα και το τζιν,άρπαξε στα σκοτεινά τα κλειδια και κουτρουβαλώντας τις σκάλες βγήκε έξω απο την πολυκατοικία.Μπηκε στ αμάξι και σπίνιαρε προς άγνωστη κατεύθυνση.

Οδηγούσε χωρίς μουσική,χωρίς ράδιο,μ ανοιχτά παράθυρα μέσα στην έρημη πόλη.Ο ανεμος ,ζεστός, τον γέμιζε μια άγνωστη λαχτάρα ανάμιχτη με φόβο .Κοιτούσε τον καθρέπτη να δει αν τον ακολουθούσε κανείς.Μανία καταδίωξης σκέφτηκε αλλά χλεύασε αυτην την λογική σκέψη που τον επισκέφτηκε.Μετα απο οτι έζησε,ένοιωθε οτι η σχέση του με τη λογική ειχε διαταραχτεί σοβαρά...Πέρασε τις λεωφόρους που βρηκε μπροστά του,λούστηκε στα πορτοκαλι φωτα τους,προσπέρασε ξενύχτηδες απο τα σκυλάδικα,είδε μεθυσμενους να ξέρνανε στους γωνιές,μπήκε στην παραλιακή λεωφόρο του Σχοινια και χωρίς να το καταλάβει βρεθηκε στις 5 παρά το χάραμα ,μπροστα στην παραλία που ερχότανε παλιά..στα "δικαστικα".

Υπνωτισμένος σχεδόν προχώρησε μεχρι τα βράχια. Ο θαλασσινός αέρας μπήκε στα ρουθούνια του και αυτός τον ρούφαγε άπληστα σαν φάρμακο.Σαν το μοναδικό φάρμακο!'Εβγαλε τα ρούχα του και στάθηκε ολόγυμνος πάνω στο βράχο.'Ηταν εκεί,χαραματα με το μαύρο της νύχτας να του χει κλέψει ολη την μνημη του,και το βαθύ γαλάζιο της αυγής να του υπόσχεται τα πάντα ,αρκεί να.......

Και ναι,βούτηξε απο τον βράχο με μια απίστευτα άτσαλη βουτιά στα μαυρογάλαζα νερά.. Το ιώδιο μπήκε στη μύτη του στα αυτιά του στο στόμα του,κ απο κει στο μυαλο του στα νεύρα του,στις φλέβες του ,στη ψυχή του την ίδια....'Οταν έβγαλε το κεφαλι του απο το νερό,η νύχτα είχε υποχωρήσει ακόμα πιο πολύ..Με μεγάλες απλωτές κολύμπησε ακόμα πιο βαθιά νιώθωντας τα ρεύματα να ανατριχιάζουν το στομάχι τη κοιλια και τα πόδια του...Κολύμπησε ώρα πολύ και ήταν σαν...σαν....το νοιωθε σαν, να ... να κολυμπούσε στη μήτρα που τον γέννησε,και που τωρα τον γεννούσε ξανά απο την αρχή μ εναν τελείως διαφορετικό τρόπο.'Εφεξε μέσα στο μυαλό του οτι δεν ειχε να κάνει με την βιολογική του μάνα ,αλλά με την την αρχαία εκείνη μήτρα απο την οποία ηταν ξεκομμένος τελείως!!Την αρχέγονη μητρα της θάλασσας ,της ζωης της ιδιας!!!Ηταν κάποιος χωρίς τη μητρική του "κάρτα"...Και τώρα αποκτούσε επαφή ξανά μαζί της και μεσω αυτής με τη ζωη του!!!.

Βγήκε στο βράχο του, την ώρα που ο θόλος μαστούρωνε με κάτι φούξια σύννεφα στην ανατολή ...και ο φέγγαρος έβγαινε στη δύση σε κατάσταση safe mode..Εκλεισε τα μάτια και ρούφηξε μέσα του όλη τη στιγμή....

Πισω του η πόλη ξυπνούσε βρίζοντας και μουρμουρώντας για την κακή της τύχη.. ...εκτος απο την δικιά του πολυκατοικία που είχε γεμίσει μπάτσους έτοιμους να μπουκάρουν στο διαμερισμα του..

.*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...