Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2006

"αναφορά Μητρόπολης"

H Mητροπολη ανοιξε διαπλατα τις βαριες μεταλικες της φτερουγες και βουτηξε ισα στη νυχτα του Οχτωβρη.Με την μυρουδια του βρεγμενου χειμωνα στη μυτη της και με χιλιαδες φωτιες στα σπλαχνα της σηκωθηκε ψηλα και αρχισε να φερνει βολτες κυκλικες γυρω απο το λεκανοπεδιο.Λιγοι την ειδαν πολλοι την ενοιωσαν ,ελαχιστοι νοιαστηκαν,κανενας δεν την αγαπησε.Κ ομως ολοι θα χαν να πουνε κατι γιαυτην στα διαλλειματα απο το διαβασμα τους,στα διαλλειματα της δουλεια τους,η στα λιγα λεπτα της μερας που συνειδητοποιουσαν την μοναξια τους,ασχετα με το ποσος κοσμος βρισκοταν γυρω τους.

Κ αυτη τους ηξερε σα την παλαμη της,σαν τις σταλες της βροχης που την επλεναν,σαν τις νιφαδες που επεφταν με κεινη την τρομαχτικη λευκη απλοτητα,κανοντας εναν εκκωφαντικο καταλευκο θορυβο
οπως την εντυναν σαν προστυχη τσουλα η σαν νυφουλα(το ιδιο ητανε).

Τους ηξερε με μια γνωση που τρομαζε,με μια σιωπη που τους διελυε ,με μια αγκαλια τοσο κτητικης σχεδον ανυποφορης αγαπης.ΑΠοψε διπλωσε τα φτερα της καπου στα Δυτικα ,τα τιναξε μαλακα ,και αναψε ενα διυληστηριο-τσιγαρο,ρουφωντας με ηδονη καθε τζουρα καπνου,εξαφανιζοντας και καταπινοντας μαζι με αυτη καθε συννεφο στον ουρανο,καθε ξεχασμενο υδρατμο,στραγγιζοντας καθε υποψια βροχης..

Με ματια που λαμπυριζουν δακρυα ηλεκτρικα ,φανερωνεται σε σταθμους μετεωρολογικους,αφηνει στιγματα αποριας και ερωτησης για να τις βρουν οι απαντησεις του μελλοντος,κανει παρεα σε Καλωδια απο Pc και σε ασυρματες καμερες,παταει enter σε γκρουπ στο διαδικτυο και στο msn,γκρεμοτσακιζεται στα σκουπιδια και τ απονερα μιας μεγαλης θεομηνιας,απανταει λεβεντικα και ομορφα σε ερωτησεις δημοσιογραφων,και τελικα καταληγει σε μια καταληψη,σ ενα κοινοβιο,σε μια ερημη πλατεια στην Βαθης ,στην Μεμου στον Κορυδαλο,στα Καναρια στην Ηλιουπολη,στα Εξαρχεια, στον Αγιο  Παντελεημονα,παρεα με μεταναστες ,αποκληρους,και μινιφορουσες ρεμπετοφιλες....

Οσο για μενα,την εχω γραμμενη κανονικα,αφου ορκιστηκα με τα θυληκα να μη ξανακανω τις ιδιες μ....ς.Μου ειναι παντελως αδιαφορη,και δε δινω δεκαρα για το γεματο συμπονοια βλεμμα της.Και
παλι αποψε,με μπαλαντες και οινοπνευμα θα ξυσω τις πληγες μου γιατι ετσι μ αρεσει,και θα βρισω τα νερα της,τα χιονια της,τους παγους της και τους ηλιους της,σ ολα τα μηκη κ σ ολα τα πλατη της νοησης μου γιαυτην.
*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...