"αναφορά"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Αργα αλλα σταθερα,η μερα τσιμπαει λιγο φως,το βουταει στη κρυα αγκαλια της και το κοκκαλωνει σα την καραμελα πανω στα γλυκα η στις τουρτες παγωτο.Καθεται υστερα τη νυχτα και το γλειφει,μεχρι να ξημερωσει,να διψασει μεχρι τα σπλαχνα της,κ οταν νιωσει εντελως στεγνη και αδεια,ερωτοτροπει με τους ανεμους που την γεμιζουν υγρασια απο τη θαλασσα.Αυτη ειναι η πρωτη η μερα του Φλεβαρη,με το εφηβο φως να την πιανει δειλα αλαμπρατσετο..Περιμενει τη βροχη για να χορεψει,να στροβιλιστει στην αγωνια ενος στημενου ραντεβου.Να δει μικρους θανατους να ντυνονται νιφαδες,και εραστες ν αγκαλιαζουν ακομα μια φορα τα ιδια λαθη .Μεσα απο τις ηττες τους,να γινονται χιονι
λαμπερο,και μοναξια αμιλητη στους κρυους οριζοντες μιας δυσης τοσο μακρινης ,και τοσο συναμα κοντινης ,οσο η ιδια και το φως που δειλα τη συνοδευει...
ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
Κοντα στους "ελεεινους" βαθμους των 8 με 10 c
ΑΝΕΜΟΙ
Χτες ονειρευτηκα οτι φυσαγε πολυ.Οι δρομοι ηταν αδειοι και ολα ειχαν ενα χρωμα σκοτεινο γαλαζιο.Ειδα ενα ζητιανο ,που τουρτουριζε,και που ψαχνοντας στα σκουπιδια,βρηκε ενα ραδιοφωνο.Καθησε χαμω αναρκουδα ,παρεα με τις γατες,και ακουγε με τοση ευλαβεια τη μουσικη απο το ραδιο,σαν να τρωγε το εκλεκτοτερο των εδεσματων.Κ ο ανεμος φυσουσε δαιμονισμενα,και ανακατευονταν με τη γλυκοπικρη μπαλαντα του ραδιοφωνου...
*nNoe*