Κρήτη .Μόνο η βροχή....

Λιθοστρωτες αναμνησεις που πανω τους βαδιζει ο χρονος,και στριβει λευτερα τα μουστακια του.Μονος σου δε εισαι ποτε στη Κρητη,ακομα και αν τον τοπο δε τον κατεχουν οι ανθρωποι.
Κ η βροχη οταν πεφτει,ειναι παντα ενας επισκεπτης,ενας ξενος... ο μονος ισως που εχει τα περισσοτερα δικαιωματα.Ισως γιατι ειναι ο μονος που δε ρωτα,και μοιαζει πολυ τους ανθρωπους εκει.Αμα ητανε ανθρωπος ο καιρος,θα χανε βεντετα μεγαλη κατω στο νησι,και κανεις δε θα
παραδινοτανε ποτε.
Ειναι η αγαπη εκεινη που στεφανωνεται τον θανατο,και αυτον ονοματιζει ισαξιο της.Δεν ειναι αστεια στη Κρητη,και οι καταιγιδες το ξερουν,και φορτωνουν αλατι απ τα πελαγα για τις πληγες τους,και
κουβαλανε αρχαια ονειρα στις ραχες τους,ονειρα που μοιαζουν με εφιαλτες,που τυρανανε τα μυαλα των ανθρωπων ,αλλα που οι ιδιοι δε κανουν κουβεντα γιαυτους.Ενα μαυρο μπουκαλι με βροχινο νερο,εγινε ρακι με το χρονο.Το πινεις και ξερνας κοκκιννα βελουδινα τριανταφυλλα ,χωραφια με πρασινες πικρες ελιες,αρρωσταινεις βαρια,και κανεις δε σε πιστευει.Κ οι Κρητικοι δε το κανουν θεμα.Σ αφηνουν οπως σε υποδεχτηκαν.Μονο σου ..για να σε βρει η βροχη και να σ αποτελειωσει.
Μακρια ,στο πρωτο φως της μερας,απο το πελαγος φαινονται οι λευκοσπερματες κορυφες του Ψηλορειτη.Παγαινε μαζι με τη βροχη,κατσε δεκα μερες και φυγε.Μεινε με την αναμνηση και μη τα σκαλιζεις ξανα.Μονο η βροχη εχει ανοιχτους λογαριασμους εκει...Η βροχη ,ο καιρος,και ο χρονος...
(Για παρτη σας συντεκνοι...)

                                                            
*nNoe*